De dorpskern van Ponzano groepeert zich rondom een plein. Ponzano heeft goede voorbeelden van populaire architectuur met gewelfde poorten en voorgevels met wapenschilden.

De kolos van de parochiekerk Santa Maria la Mayor valt het meest op, uit de 16^e eeuw. De bouw van deze kerk werd in 1572 opgedragen door de gemeenteraad, aan twee steenhouwers van Baskische afkomst die al eerder werk verrichtten aan kerken in Somontano.

Het is een goed voorbeeld van de architectuur van de 16^e eeuw in het algemeen en van Somontano in het bijzonder.

Net buiten het dorp liggen de pozo fuente en de hermitage van San Román.

De wijntraditie van het dorp duurt voort met Bodega Osca, die het moderne verenigen met het historische, zoals de ondergrondse dieptes uit de 16^e eeuw waar de beste wijnen worden behandeld en gerijpt.

Burceat ligt op 5 km afstand van Barbastro en u treedt deze plaats binnen via een mooie weg die tussen wijngaarden, graan- en amandelvelden en oude olijfbomen slingert.

Er staan mooie traditionele huizen met gewelfde voorgevels die van binnen wijnkelders bezitten.

Bij binnenkomst in Burceat treft u het vlot, de bron en de parochiekerk aan.

Peraltilla ligt in het hart van Somontano, op een kleine heuvel op 429 meter hoogte. Naast de N-240 en aan de voet van het Guara-gebergte, is het een voortreffelijke plek om excursies te doen en een langer verblijf te plannen in de omgeving.

Het historische Peraltilla groeit en bloeit door zich aan te passen aan de uitdagingen van deze tijd. Naast het dorp stroomt het canal del Cinca, een monumentaal werk dat vanaf het stuwmeer van El Grado, na zo’n 91 km., het water naar de Monegrosteppe brengt.

De bebouwde kom heeft een compact, traditioneel en tegelijkertijd modern aangezicht. Het wordt gevormd rondom de Calle Mayor, waar andere dwarsstraten samenkomen. In sommige straten ziet u huizen die trouw het bouwmodel volgen van de afgelopen eeuwen, met plinten van onbewerkte zandsteen, booggevels, booggalerijen van baksteen, houten luifeldaken en wapenschilden, zoals Casa Ciria.

Van het herenhuis zijn nog enkele muurvlakken bewaard gebleven, gebouwd met goede en gelijke natuurstenen. Aan de toren en de primitieve vesting van middeleeuwse oorsprong werden in de 16e eeuw woningen toegevoegd, waardoor het het uiterlijk van een adellijk kasteel kreeg.

De belangrijkste feesten ter ere van San Joaquín worden in de eerste week na Virgen de Agosto gevierd.

Ter ere van San Fabián en San Sebastián worden in het derde weekend van januari brandstapels op straat in brand gestoken en na de processie en de mis deelt het stadhuis de ‘aalmoes’ uit, een soort broodje van tarwebloem met anijskorrels dat vooraf gezegend is.

De bedevaart naar het klooster van Nª Sª del Pueyo op de zaterdag het dichtst bij de día de San Isidro wordt al sinds 1645 gevierd, wat dit een van de meest geliefde en dierbare dorpstradities maakt.  

Het plaatsen van de “Mayo” aan de vooravond van Pasen is in Peraltilla een diepgeworteld gebruik; jongemannen komen ’s nachts samen, zoeken de hoogste en meest rechte populier die ze kunnen vinden en eenmaal omgehakt plaatsen ze de boom op Plaza La Iglesia.

Peralta de Alcofea neemt de zuidelijke grens van de regio in beslag, in een glooiend terrein over de río Alcanadre en toont een ander gezicht van Somontano: een semidroog landschap met licht reliëf bedekt met zevenbomen, jeneverstruiken en aromatische planten.

De gemeente bevat de dorpen El Tormillo en Lagunarrota. Naast de verrassende natuur bewaren deze drie dorpen ook interessante sporen van hun middeleeuws verleden.

Om het diverse landschap van Somontano van zuid naar noord te ontdekken, kunt u het beste beginnen in Peralta de Alcofea met de Route de la Trashumancia, een bewegwijzerde route van 37 km. die zowel te voet of met TT-fiets te doen is.

Het verleden is legendarisch: gezegd wordt dat el Cid Campeador (eretitel van Rodrigo Díaz de Vivar) er kamp maakte met zijn aanhang, toen hij tegen 1099, verbannen uit Castilla, in dienst ging bij de koning van Zaragoza om te vechten zijn ontrouwe broer, de koning van Lérida.

Tijdens een wandeling door de straten ontdekt u huizen als Casa Polo en Casa del Abogado, erfgoed van oude families met beperkte invloed.

Hazen, patrijzen, genetkatten, vossen, dassen, steenmarters of everzwijnen vinden in de bergen van Peralta al het nodige om te leven en zich voort te planten. Maar het opvallendste van het terrein is de vogelkundige rijkdom, aangezien hier de kleine trap en de zandhoen wonen, de scharrelaar en de grijze kiekendief, de aasgier en de majestueuze steenarend.

De parochiekerk de Nuestra Señora de la Asunción, romaans werk dat uitgeroepen is tot Kunsthistorisch monument, werd aan het eind van de 12e en begin van de 13e eeuw gebouwd. Op het hoogste punt van het dorp richt zich de romaanse hermitage San Juan op, werk uit de 11e eeuw.