Met de bouw van deze onvoltooide romaanse kerk is in de eerste jaren van de 12e eeuw begonnen. Het ontwerp was dat van een grote kerk met drie apsissen en drie beuken bedekt met tongewelven. Maar de werken werden stopgezet en niet hervat tot het einde van de 12e eeuw. De beuken werden vervolgens haastig afgemaakt met nog één extra deel dat afgedekt werd met een tongewelf.

In de eerste decennia van de 13e eeuw bestond het decanaat van Santa María van Berbegal uit 19 parochies. In overeenstemming met deze nieuwe status wilde men de kerk vervolgens verfraaien met een toren voorportaal. Je kunt de sporen van de metselaars die hier werkten in het steen gegraveerd zien.

In dezelfde tijd dat de toren werd gebouwd, werd er ook een frontaal gekocht ter decoratie van het hoofdaltaar, waar de belangrijkste liturgische plechtigheden plaatsvonden. Dat was minder duur dan het met muurschilderingen versieren van de hele kerk, omdat in dit geval slechts het werk naar de kerk gebracht hoefde te worden, en niet de kunstenaars.

Deze geschilderde kunststukken imiteerden de weelderige stukken van goud, edelstenen en emaille, die de belangrijkste religieuze centra in het westen van het romaanse Europa bezaten. Deze beschilderde frontalen komen in de rest van Europa nauwelijks voor, de meesten komen uit de kleine dorpen van Aragon en Catalonië, ver weg van de bedevaarts- en handelsroutes.

Dat Berbegal juridisch afhankelijk was van het bisdom van Lérida, op het moment dat verschillende bisschoppen een museum opzetten over dit bisdom, heeft er voor gezorgd dat dit prachtige, unieke en uitzonderlijke stuk zich tot op de dag van vandaag niet bij zijn rechtmatige eigenaren bevindt. 

 

  • Berbegal. Iglesia de Santa Maria la Blanca 2
  • Berbegal. Iglesia de Santa Maria la Blanca 3
  • Berbegal. Iglesia de Santa Maria la Blanca 4
  • Berbegal. Iglesia de Santa Maria la Blanca 5
  • Berbegal. Iglesia de Santa Maria la Blanca 6