Oorspronkelijk ging het om een kerk die vooral functioneel was en die overeenstemde met een van de populairste ontwerpen van de religieuze architectuur van dat tijdperk: een enkele beuk die ruimte geeft tot kapellen die ingebouwd zijn tussen de steunberen. Doordat de beuk geen kolommen of pilaren had, was er een perfect uitzicht op de prediker en kon hij goed gehoord worden.

Het was een bouwwerk van grote dimensies, maar gebouwd met bescheiden materialen zoals leem, baksteen of gips.

Bijna niets van de oude vertrekken zoals de kloostergang, cellen, slaapkamers en eetzalen, is overgebleven. Slechts op het plein Plaza de San Antonio is de bouw herkenbaar van de oude kloostergang en het traject waarlangs haar muren liepen, waarin nog steeds het regelmatige patroon van de kleine celramen waar te nemen is.  Tegenwoordig zijn ze getransformeerd tot privéhuizen.

De buitenkant van de middeleeuwse kerk werd in de 16e en 17e eeuw, in twee elkaar opvolgende fasen, verbouwd. Het ruime schip werd bedekt met kruisribgewelven die gemaakt waren van baksteen. De ribben werden van gips gemaakt, de gewelven werden gepolijst en zoals gewoon is in dit soort kerk werd één muur bruingrijs  geschilderd om een paramentenmuur te imiteren.

De oude kapel van de familie Claramunt, die op de hoofdplaats staat, dient vandaag de dag als sacristie. Rafael Pertús, renaissanceschilder uit Zaragoza, versierde de kapel aan het begin van de 17e eeuw. De muurschildering werd afgemaakt met een mooie rand, van tegels die waarschijnlijk afkomstig waren van de pottenbakkers uit Muel.

Via een trap daalt u af naar een gewelfde crypte. Over de hele omtrek van de crypte is er een bank. Deze is verdeeld in vijftien erestoelen die in het steen zijn gehakt. Op deze bank werden de lichamen van de overledenen geplaatst; de muren van de crypte dienden als rugleuning voor de lichamen.

Enige tijd na de bouw van de crypte moet er aan getwijfeld zijn of dit systeem wel zo geschikt was om mensen te begraven, uit hygiënisch oogpunt bezien. Daarom werden de armen van sommige erestoelen verlaagd om zo houten kisten op de bank te kunnen plaatsen.

Vlak bij de hoofdplaats staat een kleine kapel bedekt door kruisribgewelven met een prachtig ontwerp. Ze is gewijd aan Ceferino Giménez Malla, «el Pelé». Deze zigeuner was niet alleen een oprechte muilezelhandelaar en wijze analfabeet, maar hij leerde kinderen ook te bidden en vogels, bloemen en mieren te respecteren. Ook gaf hij ze in die tijden waarin grote armoede heerste, brood en chocolade als vieruurtje. Toen de Spaanse Burgeroorlog volop aan de gang was, werd hij gearresteerd en gefusilleerd met een rozenkrans in zijn hand. Paus Johannes Paulus II verklaarde hem zalig in het jaar 1997. Het beeldhouwwerk van de heilige is een kunstwerk van de kunstenaar Juan de Ávalos.

 

  • San Francisco 2
  • San Francisco 4
  • San Francisco 5
  • San Francisco 6
  • San Francisco 7
  • San Francisco 8
  • San Francisco